Շուրջ 80 տարի քիչ թե շատ արդյունավետ գործող միջազգային ֆինանսատնտեսական համակարգը, որ ստեղծվեց 2-րդ համաշխարհայինից հետո՝ Բրետոն Վուդս քաղաքում, մեր օրերում կանգնել է անկման եզրին:

Մի թզաչափ հեռու Սարսանգ ու Ջողազ լինի:

Կանխատեսելի էր, որ, օգտվելով իրավիճակից, իշխանությունը անցնելու է բռնաճնշումների և սկսի շաժման ակտիվի ձերբակալություններ, քանի որ իշխանապահպանման միակ դեղատոմսը անցումն է ավտոկրատիզմից դեպի դեսպոտիզմ...

Նիկոլի գեստապոյա-ֆաշիստական, հակահայ ու պարզապես մարդատյաց ռեժիմը արդեն ոչ միայն ամբողջովին արյան, այլև լրիվ մառազմի մեջ է:

Շուրջ 24 տարի է՝ «ժողովրդավարություն» հասկացությունը մասնագիտական հետաքրքրություններիս ոլորտում է: Շուրջ 22 տարի է՝ գիտական մակարդակով հետազոտում եմ ժողովրդավարության և ժողովրդավարացման հիմնախնդիրները քաղաքական ռեժիմների և համակարգերի պայմաններում...

Յուրաքանչյուր նորաստեղծ ու դեռևս անավարտ պատերազմի մեջ գտնվող պետականության գոյության անբեկանելի նախապայմաններից մեկն ուժեղ և կենտրոնաձիգ իշխանություն ունենալն է կամ, ավելի դաժան, բայց ուղղակի արտահայտությամբ՝ ազգակենտրոն բռնապետության առկայությունը: Հայկական նորագույն շրջանի պետականությունն իր ավելի քան 30-ամյա կենսագոյության ընթացքում, ունենալով չորս ղեկավարներ, գրեթե միշտ էլ առաջնորդվել է հենց այդ սկզբունքով: Սակայն, եթե առաջին երեքի դեպքում բռնապետությունը, իր ճչացող թերություններով հանդերձ, եղել է ազգակենտրոն, ապա չորրորդի դեպքում այն ազգակործան է:

Մեր ժողովրդի համբերության ցիստեռնը բառի ամենաուղիղ իմաստով արյունով է լցված:

Երեկ նռնակներ նետող ոստիկանական համազգեստով հանցագործները դա անում էին հնարավորինս շատ հայ մարդկանց՝ խաղաղ ցուցարարների> վիրավորելու համար:

Մարտի 1-ը, հասկացեք վերջպես, մի ընդհանրություն չի: Բաղկացած է երկու մասից:

Երկրից նրա «ճողոպրելը» բոլորը պատկերացնում են թիվ 1 բորտի միջոցով՝ հավաքելու է ընտանիքին, լցնի մեջը ու հայդէ՝ դեպի Եվրոպա...